Koło Teatralne ,,Pan Zielonka"ma zaszczyt zaprosić Nauczycieli, Rodziców, Uczniów i Absolwentów na długo wyczekiwaną  premierę adaptacji  ,,Balladyny" Juliusza Słowackiego.

https://www.canva.com/design/DAFSmyf0HZQ/VJc-4Lo43C-W6WbOdwRZqg/view?utm_content=DAFSmyf0HZQ&utm_campaign=designshare&utm_medium=link&utm_source=publishsharelink

Z wielką radością donosimy, że po raz czwarty uświetniliśmy swoim występem  ,,Narodowe Czytanie", organizaowane przez Miejską Bibliotekę w Sobótce. W tym roku szkolne Koło Teatrlane ,,Pan Zielonka" przedstawiło ,,Świteziankę" Adama Mickiewicza. Szkołę reprezentowała godnie klasa 8 w aż dzieisięcio osobowym składzie. Podczas spotkania wysłuchaliśmy wspaniałych odczytów fragmentów dzieła wieszcza w wykonaniu zaproszonych gości i innych szkół naszej gminy. Repertuar prezentacji był bogaty, publicznośc dopisała.
   Cieszymy się, że mogliśmy bć cześcią tak ważnego, edukacyjnego projektu. Z radością odliczmy do natępnego spotkania kulturalnego- premiery ,,Balladyny" Juliusza Słowackiego noa którą zapraszamy już dzisiaj. A na kolejne ,,Narodowe Czytanie" wybierzemy się nad wyjątkową rzekę- Niemno. Ale to dopiero za rok...   

,, Wielka ma zawitać zmiana: wolność, równość wszystkim dana" - te słowa najlepiej oddają ducha uchwalonej  3 maja 1791 r. drugiej na świecie i pierwszej w Europie Konstytucji. Z dumą i radością uczciliśmy obchody tego wyjątkowego narodowego święta. Szkolne Koło Teatralne,, Pan Zielonka" wraz z uczniami klasy 6 przedstawiło inscenizację, obrazującą czasy stanisławowskie. Podczas apelu uczniowie klas IV - VIII wzięli udział w krótkiej lekcji historii, gdzie nie zabrakło szlacheckiej buty i samowoli, wielkich oświeceniowych myślicieli tj. Hugo Kołłątaj czy Stanisław Staszic oraz liryki, poświęconej świętu Konstytucji. Na uwagę zasługują gra aktorska, wspaniałe stroje, oprawa multimedialna ( obsługiwana przez debiutujących Michała i Alana) i wspólne odśpiewanie pieśni patriotycznych. Atmosferę i radość wydarzenia najlepiej oddają słowa naszego wieszcza Adama Mickiewicza:
O wiosno! kto cię widział wtenczas w naszym kraju,
Pamiętna wiosno wojny, wiosno urodzaju!
O wiosno! kto cię widział, jak byłaś kwitnąca
Zbożami i trawami, a ludźmi błyszcząca,
Obfita we zdarzenia, nadzieją brzemienna!
Ja ciebie dotąd widzę, piękna maro senna!
Urodzony w niewoli, okuty w powiciu,
Ja tylko jedną taką wiosnę miałem w życiu.